Острый вопрос возник на передаче 60 минут — как защитить памятники советским воинам в Польше, где на сейме подан закон о декоммунизации по-польски. Согласно этому закону, 469 монументов — памятников советским воинам должны быть снесены в течение года. Об этом сообщили польские сми, в частности, издание wpolityce.pl. Там вышла статья следующего содержания (привожу полностью, во избежание инсинуаций):
Wreszcie! Sejm uchwalił nowelizację ustawy o zakazie propagowania komunizmu. Znikną pomniki totalitaryzmu
Sejm przyjął w czwartek nowelę ustawy o zakazie propagowania komunizmu, która reguluje kwestie usunięcia obiektów budowlanych o charakterze nieużytkowym, np. pomników, gloryfikujących ustrój totalitarny. Obejmuje ona też zakazem nadawanie nazw propagujących totalitaryzm np. szkołom.
Za nowelizacją opowiedziało się 408 posłów, 7 było przeciw, a 15 wstrzymało się od głosu.
Nowelizacja przewiduje utworzenie mechanizmów prawnych, które pozwolą na usunięcie z przestrzeni publicznej budowli gloryfikujących ustrój totalitarny. Te kwestie porządkuje już ustawa z 1 kwietnia 2016 r. o zakazie propagowania komunizmu lub innego ustroju totalitarnego przez nazwy budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Daje ona ogólną definicję propagowania komunizmu i wskazuje rozwiązania, dzięki którym zakazane zostało nadawanie przez jednostki samorządu terytorialnego nazw budowlom, obiektom i urządzeniom użyteczności publicznej, w tym drogom, ulicom, mostom i placom, które upamiętniają lub propagują osoby, organizacje, wydarzenia lub daty symbolizujące komunizm lub inny ustrój totalitarny. Ustawa eliminuje także z przestrzeni publicznej już istniejące symbole ustrojów totalitarnych.
W ustawie z kwietnia ub.r. nie została jednak precyzyjnie uregulowana kwestia usunięcia obiektów budowlanych o charakterze nieużytkowym, takich jak pomniki, obeliski, popiersia, tablice pamiątkowe, napisy i znaki. Obecna nowelizacja wprowadza przepis, który określa katalog obiektów budowlanych niezgodnych z ustawą. Dotyczy to m.in. budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, pomników, obelisków, popiersi, płyt i tablic pamiątkowych, napisów i znaków, kopców, kolumn, rzeźb, posągów. Przepisów ustawy nie stosuje się do pomników niewystawionych na widok publiczny, znajdujących się na terenie cmentarzy albo innych miejsc spoczynku, wystawionych na widok publiczny w ramach działalności artystycznej, edukacyjnej, kolekcjonerskiej, naukowej lub o podobnym charakterze, w celu innym niż propagowanie ustroju totalitarnego, wpisanych samodzielnie albo jako część większej całości do rejestru zabytków.
Proceduralnym zabezpieczeniem stosowania ustawy jest przyznanie wojewodom kompetencji w zakresie usuwania pomników propagujących ustrój totalitarny. Wojewodowie będą wydawać decyzje nakazujące usunięcie zakazanych pomników. Warunkiem wydania decyzji będzie, podobnie jak w przypadku nazw ulic, pozytywna opinia Instytutu Pamięci Narodowej. Organem odwoławczym w tych sprawach będzie minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.
Nowela rozszerza katalog obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, które nie będą mogły nosić nazw propagujących komunizm lub inny ustrój totalitarny o szkoły i ich zespoły, przedszkola, szpitale, placówki opiekuńczo-wychowawcze, instytucje kultury i instytucje społeczne. Zgodnie z nowelą Instytut Pamięci Narodowej będzie miał miesiąc, a w sprawach szczególnie skomplikowanych, nie więcej niż dwa miesiące na wydanie opinii potwierdzającej niezgodność nazwy budowli, obiektu lub urządzenia użyteczności publicznej z ustawą.
Właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości, na której w dniu wejścia w życie ustawy znajduje się pomnik upamiętniający osoby, organizacje, wydarzenia lub daty symbolizujące komunizm lub inny ustrój totalitarny lub propagujący taki ustrój w inny sposób, usuwa ten pomnik w terminie 12 miesięcy od dnia jej wejścia w życie.
W przypadku wykonania obowiązku, koszty usunięcia pomnika zwraca Skarb Państwa ze środków budżetu państwa, których dysponentem jest wojewoda, jeżeli właściciel albo użytkownik wieczysty nieruchomości, na której znajdował się pomnik, nie uczestniczył w procedurze wzniesienia tego pomnika. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.
Каждый въедливый читатель может сам перевести текст или проверить его аутентичность. Вопрос не в этом. Вопрос в том, что отныне, если закон будет принят, на усмотрение «местных воевод» будет отдано решение о сносе, демонтаже, или уничтожении памятников, мемориальных досок, обелисков, надписей и знаков. Формально по признаку их ветхости, непригодности и «негодности к употреблению», а также, опять же на усмотрение местных властей, по принадлежности к тоталитарному режиму. Совершенно ясно, что будет происходить в действительности — на памятники и объекты памяти средства выделяться не будут (в том числе и умышленно), решения о «ветхости» будут следовать один за одним, ответственность будет лежать на «местных воеводах», которые через короткие сроки канут в лету, и, в конце концов, подавляющее большинство памятников и объектов памяти будет в Польше уничтожено. Кроме тех, на которые Россия выделяет средства, но это далеко не все. Если Россия пойдет по этому пути, пару памятников останется, как «витрина» заботы РФ о своих героях, павших в боях за освобождение Польши. Остальные памятники исчезнут. Под угрозой и могилы павших воинов советской армии.
Можно ли противостоять этому процессу, инициированному польским сеймом?
Можно ли заставить их изменить решение? Посодействовать наложить вето на этот закон?
Предлагались разные способы решения этой проблемы — от выражения озабоченности и решительного протеста до экономических санкций, отзыва посла и чуть ли не разрыва дипломатических отношений.Но одно дело — публичное обсуждение, а другое — реальные меры Российского государства. Что может реально предпринять Россия?
Я уверен в профессионализме российского МИД и его готовности к вызовам и провокациям. Дипломатия — тонкая наука, и меры, предпринимаемые в ней, могут быть явными и тайными. Тайную дипломатию никто не отменял. Уверен, методами тайной дипломатии можно очень сильно повлиять на принятие или вето этого закона, можно даже повлиять так, чтобы закон был принят, но не исполнялся. Тогда все сохраняют свое лицо, и памятники на месте. Это хороший вариант, вопрос в том, есть ли что предложить и предъявить в обмен на эту услугу.
И нужно ясно представлять, что Польша — лишь первый болезненный комариный укус, если не подойти к этом процессу системно, то укусы будут продолжаться, даже если удастся договориться с поляками — в Прибалтике, на Украине, в Чехии, Словакии, Болгарии, Румынии и т. д. Нужно пресечь процесс, а не отдельные гнойники, которые он вызывает. Ответ должен быть масштабным. Чтобы даже украинские националисты-фашисты проходили мимо памятников, закипали от злобы и... проходили мимо. Они исчезнут, а памятники сохранятся.
А из явных мер, параллельно тайной дипломатии, я бы предложил на законодательном уровне приравнять осквернение могил, памятников, досок и бюстов к терроризму, а в отношении к осквернению могил и памятников иностранных государств — к международному терроризму. И в этом законодательном акте, который российская дипломатия должна провести по всем европейским инстанциям — ООН и прочим, перечислить всех, кто несет ответственность за это — от сеймов и президентов до местных воевод и нанятых строителей — демонтажников.
И работать с ними так, как работает с террористами государство Израиль.
Напомнить, как именно они работают? +
Оценили 3 человека
4 кармы